مژده ای دل که شب میلاد کاظم آمده
فاطمه بر دیدن موسی بن جعفر آمده
کاظمین امشب چراغان از وجود کاظم است
خانه ی صادق چراغان از حضور کاظم است
امام موسی کاظم (ع) هنوز کودک بود که فقهای مشهور مثل ابوحنیفه از او مسئله میپرسیدند و کسب علم میکردند بعد از رحلت پدر بزرگوارش امام صادق (ع) در سن ۲۰ سالگی به امامت رسید و ۳۵ سال رهبری و ولایت شیعیان را برعهده داشت.محل تولد امام موسی کاظم(ع) ابواء (منطقهای در میان مکه و مدینه) در سرزمین حجاز (عربستان کنونی)است .او در علم و تواضع و مکارم اخلاق و کثرت صدقات و سخاوت و بخشندگی ضرب المثل بود. بدان و بداندیشان را با عفو و احسان بیکران خویش تربیت میفرمود.
احادیثی از امام موسی کاظم(ع):
أبلِغ خَیراً و قُل خَیراً ولا تَکُن أمُّعَةً
خیر برسان و سخن نیک بگو و سست رأی و فرمانبرِ هر کس مباش
الاختصاص ، ص ۳۴۳ .
مَن کَفَّ غَضَبَهُ عَنِ النّاسِ کَف َّ اللَّهُ عَنهُ عَذابَ یَومِ القِیامَة
هر کس خشم خود را از مردم باز دارد ، خداوند عذاب خود را در روز قیامت از او باز میدارد
الکافی ، ج ۲ ، ص ۳۰۵ .
لَیسَ مِنّا مَن لَم یُحاسِب نَفسَهُ فی کُلِّ یَومٍ
کسی که هر روز خود را ارزیابی نکند ، از ما نیست
ای خدای دگرگون کننده دلها و دیده ها
ای تدبیر کننده روز و شب
ای دگرگون کننده حالی به حالی دیگر
حال ما را به بهترین حال دگرگون کن
امیدواریم سالی سرشار از خیر و برکت پیش رو داشته باشید.
طرحی از آقای محمود امینی(حاج رضا)
عالم ز آه تیره تر از صبح محشر است / خون جگر به دیده آل پیمبر است
شهر مدینه گشته عزا خانه وجود / رخت سیاه بر تن زهرا و حیدر است
شهادت جانگداز امام صادق (ع) تسلیت باد
در عصر امام صادق، برداشتهای متفاوت و گاه متضادی از عقل وجود داشت. عالمان اهل حدیث به نص گرایی رو آورده و یگانه مرجع دستیابی به معارف دینی را ظواهر آیات و روایات میدانستند. در مقابل آنان معتزله بودند که معتقد بودند عقل، نقش مهم و تعیین کنندهای در کشف و استنباط اعتقادات دینی دارد.در مقابل این دو گروه، مکتب امام صادق(ع) قرار داشت که با حفظ جایگاه نقل، از عقل نیز در فهم آموزههای دینی بهره میگرفت
منصور نتوانست پیشرفت امام را ببیند و عظمت او را تحمل نماید. طرح قتل او را از طریق مسموم کردن تهیه نمود. منصور توسط والی خود درمدینه امام را با انگور زهرآلود به شهادت رساند وبعد حیله گرانه به گریه وزاری وعزاداری او پرداخت. اینکه درامر شهادت امام، منصور دست داشته جای شکی برای ما نیست، زیرا که خود بارها گفته بود که او چون استخوانی درگلویم گیر کرده است. در قبرستان بقیع در کنار پدرش، امام باقر و جدش، امام سجاد (ع) و عمویش، امام حسن (ع) دفن شد.
احادیثی از امام جعفر صادق:(ع):
ان المسلمین یلتقیان ، فافضلهما أشدهما حبا لصاحبه
از دو مسلمان که به هم برخورد می کند آن که دیگری را بیشتر دوست دارد بهتر است .
اصول کافی ، ج 3 ، ص 193
مثل الدنیا کمثل ماء البحر کلما شرب منه العطشان ازداد عطشا حتی یقتله
دنیا مانند آب دریاست که هر چه شخص تشنه از آن بیشتر آشامد ، تشنگیش بیشتر شود تا او را بکشد .
اصول کافی ، ج 3 ، ص 205
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود:
و هو شهر اوله رحمة و اوسطه مغفرة و اخره عتق من النار.
رمضان ماهی است که ابتدایش رحمت است و میانه اش مغفرت و پایانش آزادی از آتش جهنم.
(بحار الانوار، ج 93، ص 342)
باید حسین دم بزند از فضائلت / وقتی حسینی است تمام خصائلت / تعبیرهای ما همه محدود و نارساست / در شرح بیکرانی اوصاف کاملت
روز جانباز ، یادآور سال های آتش به جانی شقایق ها ، گرامی باد .
ولادت حضرت عباس (ع) بر شما مبارک
روز جانباز را بر دلاوران عرصه جهاد و ایثار تبریک می گوییم.
حضرت اباالفضل العباس(ع) فرزند برومند امام علی(ع) از مادری مشهور به امالبنین متولّد شد. حضرت اباالفضل(ع) از محضر پدری چون امیرالمؤمنین و برادرانی همچون امام حسن(ع) و امام حسین(ع)، فیوضات علمی، معنوی و اخلاقی برگرفت و در کمالات گوناگون به جایگاه رفیعی دست یافت. حضرتش پس از شهادت پدر از همراهی و یاری برادرانش فروگذار نکرد و سرانجام به همراه امام و پیشوای خود، حضرت امام حسین(ع) در صحرای کربلا به شهادت رسید.
امام صادق علیه السلام :
کانَ عَمُّنَا العَبّاسُ بنُ عَلِیٍّ نافِذَ البَصیرَةِ صُلبَ الإیمانِ جاهَدَ مَعَ أبی عَبدِاللَّهِ و أبلی بَلاءً حَسَناً و مَضی شَهیدَاً
عموی ما ، عبّاس ، دارای بینشی ژرف و ایمانی راسخ بود ؛ همراه با امام حسین علیه السلام جهاد کرد و نیک آزمایش داد و به شهادت رسید
عمدة الطّالب ، ص ۳۵۶
مقام معظم رهبری(مد ظله العالی):
این کشور همیشه به رزمندگان دوران هشتساله، بخصوص به خانوادههاى شهدا و جانبازان و آزادگان و مفقودان و اسرا و خانوادههایشان مدیون است
بی مِهر تو قبول صلوة و صیام نیست / تکبیر و حمد و نیت و رکن و قیام نیست
تبلیغ دین احمد مرسل تمام نیست / ما را به جز تو بعد پیمبر امام نیست
این مذهب و عقیده و ایمان"میثم"است / حتی بهشت گـر تـو نباشی جهنم است
ولادت امام علی (علیه السلام )مبارک باد
امام علی (ع) :
مَن دَخَلَ مَداخِلَ السُّوءِ اتُّهِمَ؛
هر که به جایگاه هاى نامناسب رود ، متّهم شود.
اَلتَّدبیرُ قَبلَ العَمَلِ یُؤمِنُکَ النَّدَمَ؛
عاقبت اندیشى پیش از اقدام به کار ، تو را از پشیمانى باز مى دارد.
إذا اُسیئَ إلَیکُم فَاعفُوا وَاصفَحُوا کَما تُحِبّونَ أن یُعفى عَنکُم؛
اگر بر شما بدى رفت ، همان سان که دوست دارید شما را ببخشایند ،ببخشایید ودر گذرید.
آفتابی امشب از بیت رضا سر میزند / کودکی لبخند در دامان مادر میزند
آن که جودش خیره سازد چشم هر فرزانه را / و آن که با علمش به جان خصم آذر میزند
میلادامام جواد(علیه السلام) مبارک
حضرت امام محمدتقی(ع) امام نهم، در مدینهی منوره به دنیا آمد. روز تولد آن حضرت را پانزده و نوزده رمضان نیز گفتهاند. نام مادر امام را سَبیکِه گفتهاند. آن حضرت در ۸ سالگی و در زمان مأمون به امامت رسید آن امام بزرگوار، از محبوبیت فوق العادهای در میان مردم برخوردار بود. آن حضرت به واسطهی بخشندگی زیادی که داشت به جواد به معنای بخشنده مشهور شد. خانهی امام جواد(ع) پناهگاه نیازمندانی بودکه از هر سو ناامید شده و به مساعدت امام چشم دوخته بودند. در دوران امام جواد(ع) حوزهی نفوذ اسلام، پهنهی گستردهای را شامل میشد.این امر زمینه را برای انتقال و نشر آراء مختلف فراهم آورد و باب مباحثه و گفتوگو بین اندیشمندان مسلمان و غیرمسلمان را باز کرد. در این میان، آن امام به عنوان یادگار پیامبر اسلام(ص)، از هر فرصتی بهره میبرد تا مردم را با علوم و معارف والای اسلامی آشنا سازد و از نفوذ اندیشههای غیرالهی جلوگیری کند.
پیامبرصلی الله علیه وآله :
و یَخرُجُ مِن صُلبِ عَلِیٍّ (الرِّضاعلیه السلام) ابنُهُ مُحَمَّدٌ المَحمُودُ أطهَرُ النّاسِ خَلقاً و أحسَنُهُم خُلقاً؛
از نسل امام رضاعلیه السلام فرزندش محمّد پدید میآید که فرزندی است پسندیده ، و در آفرینش از همه مردم پاکتر و در اخلاق از همه نیکوتر است.
کفایة الأثر ، ص ۸۴
امام جواد علیه السلام :
مَنِ استَحسَنَ قَبیحاً کانَ شَریکاً فیهِ؛
هر که کار زشتی را نیک بشمارد ، در آن کار شریک است.
بحار الأنوار ، ج ۷۵ ، ص 82
تَأخیرُ التَّوبَةِ إغتِرارٌ؛
تأخیر در توبه کردن فریب خوردن است.
تحف العقول ، ص ۴۵۶
مَن رَضِیَ بِدونِ الشَّرَفِ مِنَ المَجلِسِ لَم یَزَلِ اللَّهُ و مَلائِکَتُهُ یُصَلُّونَ عَلَیهِ حَتّی یَقومَ؛
هر که از نشستن در پایین مجلس خرسند باشد ، خدا و فرشتگانش پیوسته بر او درود میفرستند تا آنگاه که برخیزد.
تحف العقول ، ص ۴۸۶